Günümüzde vakıf ve derneklerimizin tamamına yakını, fakirlik imtihanına düşmüş kullara şu şekilde yardım etmektedir: Market türü gıdaların bir kısmı, ev eşyası, yakacak, temizlik malzemesi, sıcak yemek … Oysaki fakirlik, herkesin başına gelebilecek bir haldir ve bir evin ihtiyaçları, bu verilenlerle sınırlı değildir.

Ailenin sebze meyve aldığı pazara gitmesi de ihtiyaçtır, çocuğu varsa ona istediği oyuncağı alması da ihtiyaçtır, hastası varsa ilaç, bir lokantaya gidip yenilebilecek bir yemek, insanların gönüllerinin arzu ettiği bir tatlı, aileye ait faturalar, kiralar gibi insan olmanın getirdiği, Türkiye’de yaşamanın zorunlu kıldığı pek çok ihtiyaç ne yazık ki ailelere yardım kuruluşlarımız tarafından sunulmamaktadır.

Hepsinden önemlisi harcama özgürlüğü ailelere verilmemektedir. “Biz senin yerine ne yiyeceğine, hangi marka yiyeceğine, kullanacağın eşyanın cinsine, giyeceğin elbisenin rengine karar veririz” demek, empati yoksunluğudur.

Bu sebeple derneğimiz, kurulduğu günden itibaren çalışma imkânı olmayan ihtiyaç sahibi ailelere asgari ücret seviyesinde aylık, düzenli maaş vermektedir. Tıpkı o evde bir çalışan varmış gibi.

Böylece aile bireyleri ellerindeki parayı ihtiyaçları doğrultusunda kendi belirledikleri şekilde harcayabilirler.

Bu çalışmamızı şöyle şekillendiriyoruz:

Aile hakkında yaptığımız araştırma sonucunda ailenin eline geçen bir maddi imkân varsa, ellerindeki bu imkânı asgari ücrete tamamlıyoruz. Şayet ailenin hiçbir geliri yoksa tam asgari ücreti her ay maaş olarak kendilerine ödüyoruz.